O país e a causa do idioma ("Ben-Cho-Shey" anos 60)
As fotos, do curso de Celanova, enviounolas A. Piñeiro. Presentoume nese acto o historiador Julio Prada, que me acompaña na mesa.
En “Vaites co señorito”, un artigo de 1950, premiado en Buenos Aires:
“A cousa parece fatal e irremediable: de vez en cando xurde un señorito sin moito que facer e ganas de chamar sobre si a atención dos demais e en vez de porse unha desas camisas detonantes, que agora levan os “snobs” e das que e foi un precursor o “Divino Hojalatero”, dálles por agarrar a pruma, do xeito dunha vasoira, e póñense a esbardallar. ¿Contra que? ¡Pois contra que había de ser, meu santo!, contra do idioma galego, que é o que ten a culpa de cantos males ocorren na nosa terra, dende o esgarabello da pataca ata a falla das sardiñas, que foxen das nosas costas por non escoitar falar en galego ós mariñeiros. O día que saían ó mar falando en señorito, ás sardiñas caeráselles a baba e meteranse nas redes feitas unhas parviñas e dicindo pró seu escamallo: “Istes si que son mariñeiros cultos e non os que falan esa xerga do galego” (Faro de Vigo, 13-12-1950).
En "Xa cho dixen", La Noche, 23-2-1965:
"Os piores nemigos de Galicia están dentro dela e nela naceron, como nacen os vermes dentro da froita, pra se manter dela e apodecrela pola sua desgracia e desgracia do país".
En “Vaites co señorito”, un artigo de 1950, premiado en Buenos Aires:
“A cousa parece fatal e irremediable: de vez en cando xurde un señorito sin moito que facer e ganas de chamar sobre si a atención dos demais e en vez de porse unha desas camisas detonantes, que agora levan os “snobs” e das que e foi un precursor o “Divino Hojalatero”, dálles por agarrar a pruma, do xeito dunha vasoira, e póñense a esbardallar. ¿Contra que? ¡Pois contra que había de ser, meu santo!, contra do idioma galego, que é o que ten a culpa de cantos males ocorren na nosa terra, dende o esgarabello da pataca ata a falla das sardiñas, que foxen das nosas costas por non escoitar falar en galego ós mariñeiros. O día que saían ó mar falando en señorito, ás sardiñas caeráselles a baba e meteranse nas redes feitas unhas parviñas e dicindo pró seu escamallo: “Istes si que son mariñeiros cultos e non os que falan esa xerga do galego” (Faro de Vigo, 13-12-1950).
En "Xa cho dixen", La Noche, 23-2-1965:
"Os piores nemigos de Galicia están dentro dela e nela naceron, como nacen os vermes dentro da froita, pra se manter dela e apodecrela pola sua desgracia e desgracia do país".
No hay comentarios:
Publicar un comentario