Ribadelago

pan por pan 10-1-09

Foto de Mauro A. Fuentes

A pouco máis de hora e pico da nosa cidade, xa na provincia de Zamora, os galegos temos moi perto unha marabilla natural que moitos aínda non coñecen: o fermosísimo lago de Sanabria e toda a súa contorna natural. Cantos paseos teño eu dado por eses lugares! Onte cumpríronse 50 anos da catástrofe de Ribadelago Vello: o 9 de xaneiro de 1959 o pobo de Ribadelago foi arrasado por oito millóns de metros cúbicos de auga procedentes da rotura da presa de Vega de Tera. A construción da presa tiña deficiencias que anunciaban o que logo veu. Dos cincocentos habitantes do pobo morreron 144, pero só se recuperaron 28 cor pos. Morreron familias completas e os buzos non tiñan medios para rescatar os corpos do fondo do lago. A prensa falou pouco do suceso, como doutras grandes traxedias do franquismo. O ditador acudiu logo, iso si, a inaugurar un novo pobo que se chamou, qué cousa curiosa, Ribadelago de Franco.

Arias e o medo ós caraveis

andoliña 4-11-08

Carlos Arias Navarro, o derradeiro xefe de goberno de Franco, quixo declararlle a guerra a Portugal e consultaba cos Estados Unidos, vía Robert Ingersoll, entón vicesecretario de Estado, para gañar puntos. Contábao onte con detalle o xornal El País estudando documentos do Departamento de Estado norteamericano agora rescatados. Os caraveis foron un soño de esperanza dende o outro lado da fronteira e aló foron os xornalistas, tamén galegos, a contárnolo (algúns encontraron acubillo fronte á represión, como Margarita Ledo).
Os caraveis asustaron o réxime franquista, temeroso dun contaxio democrático, e os fascistas pecharon Triunfo e reaccionaron con chulería: "España estaría disposta a librar o combate anticomunista, a soas se fose necesario", dicía Arias. E pensaría: para iso gañamos a guerra. As mensaxes do xefe de goberno de Franco, na primavera de 1975, tamén semellan pregos cara a EEUU para que Kissinger facilitase o ingreso de España na OTAN. Poucos meses despois un Arias espectral enchía as pantallas da TV para comunicar entre bágoas a morte de Franco. Un documento único, patético (está en youtube) dun mundo lúgubre que se despedía asinando varias penas de morte.

Nostalxia.

Entrar para ver un video...