Ánxeles Cuña.
Entrou con toda a ilusión do mundo no proxecto de dirixir o Centro Dramático Galego, rodeada do aplauso entusiasta do sector e do mundo da cultura. Por iso é incomprensíbel a situación que levou á súa dimisión: un exercicio de inxenuidade e boa fe pola súa banda? Unha confusión ou chapuza por quen debería estar moito mellor informado? A Asociación de Actores reprochou á Xunta a falla de imaxinación para resolver este problema. Sexa como for, o mal está feito e mal empeza o CDG do cambio, xusto nun momento que todo ía ben, con varias montaxes en marcha. A peripecia surrealista da exdirectora de Sarabela daría para unha montaxe teatral cunhas pingas dos labirintos administrativos de Kafka e o sal groso dos mestres do teatro do absurdo, como os seus amados Ionesco e Alfred Jarry.