PROPÓSITO DE EMENDA

Di agora José María Aznar que si, que agora si que sabe que non había armas de destrución masiva en Iraq, causa principal da chamada guerra iraquí e coa que quixo xustificar no seu día a participación de tropas españolas na mesma. Coincide tal acto de contrición coas novas que chegan dos Estados Unidos, onde o propio Bush semella darse conta de que os conflitos xerados pola invasión do territorio iraquí non van ter arranxo doado. Disque os seus asesores lle pasaron a xenial película de Gillo Pontecorvo, “A batalla de Alxer”, para que o presidente estadounidense poidera decatarse cun mínimo de rigor do que está a pasar en Bagdad e os seus arredores: pois si, rodada en 1966, “A batalla de Alxer” amosa de xeito descarnado a loita dun pobo en resistencia contra o colonialismo francés, utilizando todo tipo de métodos, incluídos os máis violentos, para botar cara a metrópoli as forzas de ocupación. Os alxerianos lograron o seu obxectivo, non sen moitas dificultades: polo visto Bush aprende historia co cine, pois que lle sirva de proveito. Son tempos de arrepentimento, en todo caso, de caída do cabalo e conversión: en territorio galego Alberto Núñez Feijóo declara nunha entrevista de prensa que ó anterior goberno do PP no proxecto da Cidade da Cultura de Gaiás “se nos fue un poco la mano”. Xa nos demos conta e difícil será endereitar o entorto. E digo eu, por qué Aznar e Nuñez Feijóo, agora arrepentidos do seu belicismo pasado e dos desastres de Gaiás, non fan propósito de emenda para o futuro? Supoño que ámbolos dous serán católicos confesos e xa saben que no sistema simbólico da súa relixión non chega con arrepentirse, hai que facer algo máis se queren que as súas culpas e pecados sexan de verdade purgados.

(La Región 12 febreiro)