Na vella Auria un recuncho para a reflexión, o lecer e o pensamento. Unha fiestra aberta ao mundo dende aquela vella sentenza de don Vicente Risco: "Ser diferente é ser existente".
12 sept 2007
ricos e pobres...
11 comentarios:
Anónimo
dijo...
A mín nunca se me esquece unha viñeta de Chumy Chúmez,creo que en "hermano lobo".Vése un rico con puro e chistera que lle dí a un pobre qu está pedindo: "Qué sabia es la Naturaleza:tú eres pobre y yo soy rico"
O vinte por cento da xente,tén o oitenta por cento dos cartos. E,dentro dese vinte por cento,o vinte por cento ten o oitenta por cento dos cartos de novo... Continuando coa "ley de Pareto" explícase que uns poucos en todo o mundo teñan a maioría dos cartos.
eu riría se non fose que aquí tivemos (e non fai tantos anos) un demoniaco ministro de economía con apelido equino que berrou que el necesitaba algo así coma vinte salarios medios ao mes para vivir. Claro, o malo non era que os necesitara, senon que os pagabamos todos.
Cada persona está totalmente segura de merecer ganar moitísimo máis do que gana.Pero,sólo os políticos teñen a posibilidade de pagarse o que CREEN que merecen.É o tema de outro post,precisamente...
Fai anos lín un deses libros que fala das diferenzas entre os que se fan ricos e os que permaecen pobres e chamóume a atención unha idea: ten máis posibilidade de facerse rico aquela persoa na que o cobrar diñeiro non inflúa nas súas emociós. Non é o meu caso.Cando cobro cartos,altéranse as miñas emociós,póñome tolo e gástoo todo.De algún xeito, o meu estado natural é non ter un puto peso.Cando o teño,a miña mente,como sistema cibernético que é,fai o posíbel por voltar ó que considera o seu estado estábel...
Copio frases de Vicente Risco sobor dos pobres e mendigos ("hermanos",como lle chamaba o meu abó).(En castelán no orixinal):
[...]unos cuantos maridos pobres echaban a pedir a sus mujeres y ellos se quedaban en casa de uno de ellos,jugando a la escoba y al tute,jugando,además,por anticipado,la recaudación de sus esposas. Yo creo que tienen derecho a divertirse,[...],a un poquito de vicio,[...]También creo que tienen cierto derecho a no hacer nada[...] El que sean las mujeres las que vayan a pedir,tampoco deja de ser natural.Suelen ser las que conocen las necesidades,las que tienen mejor sentido económico,[...] La profesión de mendigo,cuando es franca y decidida ,y se ejerce sin vergüenza ni ocultación,me parece una profesión noble,[...] Yo no me opongo-y si me opusiera sería igual-a que haya organizaciones de caridad que se encarguen de la asistencia a los pobres.Lo que no me gusta es que no les dejen pedir,y que non priven de su presencia y del contacto con ellos.Jamás lo impersonal será tan buen como lo personal.
"Para un elogio del mendigo" "Libro de la horas",Ourense,1961 paxs.170 e ss.
ENRIBA DOS PIÑEIROS
-
Canción no medio da montaña
Aínda o vento zoa
Mais nun momento será un furacán.
Agora a miña alma é nova
Nun momento envellecerá.
Enriba dos piñeiros
Esc...
Silvia Nanclares, Nunca voló tan alto tu televisor
-
Buenos días, amigas. Después de cuatro años sin escribir aquí es un enorme
placer estar vivas y poder dar pasos atrás para reiniciar algunos sistemas
qu...
Cambio e acción
-
A vida é un tren en marcha e, en cada estación, agóchase un intre
irrepetible. Algúns pasaxeiros soben á primeira oportunidade, con présa,
sen reparar nos ...
Cinema no Fórum: Outros horizontes
-
*Outros horizontes*
Poucos eran os afeccionados occidentais que sabían algo do cinema xaponés
alá por 1951, cando *Rashomon* de Akira Kurosawa obtivo o Le...
Traduttora, traditora
-
A tradución é un mal necesario: necesario pero un mal, ao cabo. Que non
daría eu por ler a Soseki en xaponés ou a Shakespeare en inglés! Neste
último cas...
ARDEN OS SANTOS DA PONTE
-
As nosas vidas son paralelas,pero non tanxentes. Tan lonxe. Acordei cedo,
por volta da sete e, co sol en timidez aínda. Deiteime no sofá, cos
personaxes do...
A orde dos recursos SI afecta o resultado
-
Nin o meu cerebro nin a plataforma da UNED somos espazos euclídeos. Non se
cumplen as propiedades conmutativa nin asociativa.
Da nada absoluta hai una seman...
A CHORIMA, A FLOR DAS NOSAS LETRAS
-
Chega o Día das Letras Galegas e montaranse, coma sempre, as
correspondentes aparencias de celebración. Prebostes de todo pelo asistirán
(pola mañá) a un a...
MS GLOW Acne Cream Salep
-
*MS GLOW Acne Cream SalepRp55.000*
Acne Cream Salep MS GLOW
mengandung bahan aktif yg dapat mengobati segala jenis jerawat. Serta
kandungan
niacin...
LIÑARES: PAZO NIQUELADO
-
Pazos de propiedade privada en perceptible auxe (Faramello), en declive
lento (Rivadulla) ou en abandono decidido (Quintela). Tamén pazos de
titularidad...
BREXiT
-
* 10 DOWNING STREET LONDON THE PRIME MINISTER 29 de Marzo de 2017* O 23 de
xuño do pasado ano, o pobo do Reino Unido votou a favor da saída da Unión
Europ...
-
*SURPRESA!*
Desenganem-se que sou muito mais liberal do que socialista, mas sou sujeito
a esse interessante anátema de que agora tudo o que não pertence ...
Dúas maneiras de ver o de Grecia
-
Hoxe pode un facer dúas cousas: ler o artigo de *Julio Llamazares*
publicado en *El País* co título de *Amor a Grecia,* ou o de *Xosé Luis
Barreiro Rivas* ...
Juneau Salmon Fishing
-
First, you should avoid doing this. In addition to this, you need an extra
step. If the juneau salmon fishing it came in. In other words, desperation.
It...
Commits To Idaho
-
Jeannot's mining operations played an important agricultural center with
lots of jokes that surround Idaho and Idahoans, you will have more time to
time,...
Berlín, cidade inabarcable
-
Xa non me satisfacen as viaxes se antes non atopo a forma de achegarme á
historia do lugar, á súa fisonomía intelectual, ás súas entrañas. No mes de
feb...
Brétemas inicia unha nova etapa
-
Dende hoxe estamos aquí: bretemas.com Expresamos a nosa maior gratitude ao
equipo de Blogaliza que nos acolleu durante catro anos con extraordinaria
xenero...
DEREITOS OU PRIVILEXIOS?
-
A instalación na tribuna pública do asunto das axudas que veñen percibindo
dende hai case dúas décadas os funcionarios do Concello de Ourense e das
cales ...
-
Pasamento de
MARCOS VALCÁRCEL
No día de hoxe, contra o mediodía, faleceu o amigo Marcos Valcárcel López,
despois dunha longa enfermidade.
Quen desexe darll...
Sinais de vida
-
Isto é unha despedida e tamén é un saúdo. Xa non haberá máis días
estranhos, e se miran cun pouco de atención notarán que empeza a haber
sinais de vida. Al...
Fusion:" GAYOSO" indefinidamente!
-
PRESENZA INDEFINIDA
Durante a súa intervención na conferencia, o Fiscal Xeral do Estado,
Cándido Conde Pumpido --que foi presentado por Gayoso--, se refer...
Desmentido
-
Sergio Vega, Shaka, afamado cantante de* narcocorridos*, acudiu aos medios
de comunicación para desmentir a súa morte. O *narcoterror* ten no punto de
mira...
De Toro
-
Nunca fun demasiado fan deste escritor. Gustáronme moito Polaroid, Land
Rover e (sobre todo) Tic-Tac. Non sei dicir que me pareceu exactamente
Calzados Lol...
Mudanza
-
En breve será redirixida á nova versión do blogue en blogaliza, onde
agardamos poder retomar as xornadas deste porto. Actualicen todo o que
teñan que actua...
por un soño
-
Un día, case sen querer, puxen esta foto neste blog, nada intuía que sería
o último que escribiría neste blog que me acompañou uns cantos anos.
Fun a vi...
Brétemas muda a blogaliza
-
Despois de catro anos con blogger estás brétemas mudan para a comunidade de
blogaliza. A partir de hoxe estamos aquí, onde iniciamos con enorme ilusión
as ...
Paisaxe con figura
-
(21º da serie "Épica apócrifa")Traballara moito toda a vida. Sempre o
mesmo. O ciclo estacional da labranza ano tras ano. Recomezar o rematado
unha e outra...
Cuestionario Proust
-
Un cuestionario mándame un amigo
que na miña vida me vin en tal aperto...
Pois si, convídame a facer un cuestionario Proust e, aínda que parece
doado, a mi...
9, 8, 7...
-
Moitos de vós xa sabedes de que vai isto. Xeración Web, o proxecto no que
levamos embarcados diversa xentiña (poucos, pero majiños) dende hai algún
tempo,...
Alfalfa e omega
-
*Coa excepción de Nietzsche, os lingüistas e os psicólogos non fixeron
moito por exploraren o xénero ubícuo e ensarilhado da mentira**. Apenas
contamos cun...
Pechamos por traslado
-
333 entradas despois.
PECHAMOS POR TRASLADO
Dende agora, se aínda lle quedan gañas de ler as cousas que a un lle dá por
escribir, terá que facelo en
http://...
The made whole temple of joy
-
You accept my dream dreaming of an all-knowing waterfall.
I seethe ecstatically, ecstatically.
Did I so recently drift, soundlessly?
The sky longing for a...
11 comentarios:
A mín nunca se me esquece unha viñeta de Chumy Chúmez,creo que en "hermano lobo".Vése un rico con puro e chistera que lle dí a un pobre qu está pedindo: "Qué sabia es la Naturaleza:tú eres pobre y yo soy rico"
Xa non haberá dereitas e esquerdas, pero sigue habendo arriba e abaixo.
Si señor, certo. Espléndido comentario -por dicir tanto en tan pouco- de topografía social.
O vinte por cento da xente,tén o oitenta por cento dos cartos.
E,dentro dese vinte por cento,o vinte por cento ten o oitenta por cento dos cartos de novo...
Continuando coa "ley de Pareto" explícase que uns poucos en todo o mundo teñan a maioría dos cartos.
Vilfredo Pareto! É vostede unha enciclopedia (a Britannica) ambulante, amigo XDC.
Unha nova e curiosa sinalética
rico e pobre
Con isto da riqueza e da pobreza fanse, non poucas veces, moita demagoxia barata.
Leron a Hernando de Soto e, noutra liña, a Amartya Sen?
eu riría se non fose que aquí tivemos (e non fai tantos anos) un demoniaco ministro de economía con apelido equino que berrou que el necesitaba algo así coma vinte salarios medios ao mes para vivir. Claro, o malo non era que os necesitara, senon que os pagabamos todos.
Cada persona está totalmente segura de merecer ganar moitísimo máis do que gana.Pero,sólo os políticos teñen a posibilidade de pagarse o que CREEN que merecen.É o tema de outro post,precisamente...
Fai anos lín un deses libros que fala das diferenzas entre os que se fan ricos e os que permaecen pobres e chamóume a atención unha idea: ten máis posibilidade de facerse rico aquela persoa na que o cobrar diñeiro non inflúa nas súas emociós.
Non é o meu caso.Cando cobro cartos,altéranse as miñas emociós,póñome tolo e gástoo todo.De algún xeito, o meu estado natural é non ter un puto peso.Cando o teño,a miña mente,como sistema cibernético que é,fai o posíbel por voltar ó que considera o seu estado estábel...
Copio frases de Vicente Risco sobor dos pobres e mendigos ("hermanos",como lle chamaba o meu abó).(En castelán no orixinal):
[...]unos cuantos maridos pobres echaban a pedir a sus mujeres y ellos se quedaban en casa de uno de ellos,jugando a la escoba y al tute,jugando,además,por anticipado,la recaudación de sus esposas.
Yo creo que tienen derecho a divertirse,[...],a un poquito de vicio,[...]También creo que tienen cierto derecho a no hacer nada[...]
El que sean las mujeres las que vayan a pedir,tampoco deja de ser natural.Suelen ser las que conocen las necesidades,las que tienen mejor sentido económico,[...]
La profesión de mendigo,cuando es franca y decidida ,y se ejerce sin vergüenza ni ocultación,me parece una profesión noble,[...]
Yo no me opongo-y si me opusiera sería igual-a que haya organizaciones de caridad que se encarguen de la asistencia a los pobres.Lo que no me gusta es que no les dejen pedir,y que non priven de su presencia y del contacto con ellos.Jamás lo impersonal será tan buen como lo personal.
"Para un elogio del mendigo"
"Libro de la horas",Ourense,1961
paxs.170 e ss.
Publicar un comentario