24 ene 2008







Brevidade.
Pan por Pan xoves 24 xaneiro
(Fotos de www.acampamentocaurel.com/fotos.asp, que conta cunha boa reportaxe fotógrafica do Caurel)

Estiven onte pola tarde lendo poemas breves. Moi breves, case como haikus orientais, que tanto estimo. E nas letras galegas temos grandes exemplos: velaí algúns. Novoneyra, mestre no xénero, por exemplo: “Terra moura das montañas!/ Boa terra que dás auga/ e teis auga nas entrañas!”. E imaxinamos a potencia das terras do Courel, ese Courel inmenso que nos devolve á nosa insignificancia: “Courel dos tesos cumes que ollan de lonxe!/ Eiquí síntese ben o pouco que é un home”. A vida, finalmente, tamén é breve, intensamente breve. Como un haiku perdido na historia do universo. Ou como escribiu Vicente Aleixandre: “Entre dos oscuridades, un relámpago”. O tempo é limitado e nunca entenderemos por completo o seu misterio. Dicíao moi ben, apliquemos un chisquiño de humor, Charles Chaplin: “Todos somos afeccionados. A vida é tan curta que non dá para máis”.

8 comentarios:

Anónimo dijo...

De tanto calar xa falo eu solo.
(NOVONEYRA).

Anónimo dijo...

Biquei sua tristura i atopei os labios.
Na aperta prendémolo Mundo.
Novoneyra (Madrid, 1964)

lourixe dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
lourixe dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
lourixe dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
lourixe dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
lourixe dijo...

Non sei que problema teño hoxe co html!
A ver agora:
Os poemas breves eses non serían os Hai cu que lle publicou Xerais a Leo de Matamá? http://haicu.blogspot.com/

Claro que pensando na combinación de poemas breves, iconoclastia e Novoneyra o que me ven á mente é Ronseltz: Uxío / ímosche facer a parcelaria / e vaste cagar en Dios.

Anónimo dijo...

Desculpe, Lourixe, pero iso, máis ca haiku ou poema, semella unha putada.