MEA CULPA (texto e fotos de Maribel Longueira)

Este domingo loce un sol de verán, coma moitos outros estiven na praia de Carnota, pola entrada de Carrofeito, onde vas a dar a praia é colle parte da marisma de Caldebarcos, hai anos que non ía por esta entrada. A baixa mardeixou as follas secas sobre area mollada e o cangrexos paseaban tranquilos. Estiven a fotografas as nubes no mar, as follas, ... Pero de repente apareceron as caramuxas, e coma estaba nun día de reflexión poética deumepor pensar na miña infancia, cando collía "minchas" que é como lle chamabamos daquela, na praias de Riazor na Coruña, collín unhas poucas epouseinas enriba dunha rocha, logo sequei as man e seguín facendo fotos.Volvín onde deixei as caramuxas porque tamen pousei alí a mochila e collín outras poucas, mirei de novo o mar, o monte do pindo reflexado na area húmida, e pensei que facía con elas, estarían ben, ou estarían contaminadas, pensei no Prestige, ou nos verquidos da fábrica de conservas Daniel,... E total para as que son.. Non paga a pena. Cando me disponía a marchar edeixalas alí porque non tiña onde levalas e podía mollar a cámara, vexo queben hacia min un home, e pregúntolle ¿e non terá unha bolsiña de plástico?.. Unha inocente pregunta pero non exenta de culpabilidade, -¿para que a quere? -Preguntoume el. Pois para levar estas caramuxas. O que él contestoume ¿sabe vostede onde está?.. Mirei para a marisma e tomei conciencia do espazo onde estaba. Está nareserva mariña de Lira, que vai dende os Miñarzos ata Caldebarcos.- A marisma de Caldebarcos está protexida tamén por Rede Natura- Non daba crédito do que fixera, ¿como era posible que non me dira conta? ¿como é que eu que participo da conciencia ecolóxica podía facer esto? ¿qué farian as miñas veciñas que levan toda a vida indo por berberechos para a empadada éo arroz?,... pois ben esto fíxome reflexionar e pensar nos milleiros de persoas que se achegan a praia e ven distintos bichiños e deciden collelos .¡cuidado! Temos que perder esa costume, aínda que sea tan inocente coma a que eu fixen hoxe, porque cada un deses bichiños e plantas teñen a súafunción nese habitat tan maravilloso coma é a marisma. CONSERVÉMOLA , e disculpádeme: servirá para lembrarme sempre.