21 may 2008

Sen ficar pequena, de Rosa Aneiros (GH. 21.5.08)
Podería eu dicir con Fernando Esquío: "Amor, a ti me venh´ira queixar/ de mia senhor, que te faz enviar cada u dórmio sempre m´espertar/ e faz-me de gran coita sofredor./ Pois m´ela non quer veer nen falar,/ que me queres, Amor?" E tamén con Curros Enríquez "Ai vén o maio de frores cuberto... ¿Queredes castañas dos meus castiñeiros?... Cantádeme un maio sin bruxas nin demos; un maio sin segas, usuras nin preitos, sin quintas, nin portas, nin foros, nin cregos. Claro, da man de Manuel Antonio, "...A noiva goleta... enloitada de branco... que cose con roitas esquencidas... acena no vento as súas velas como ese pano das despedidas". E, como non, Pondal: "Nobre e harmoniosa fala de Breogán, fala boa, de fortes e grandes sen rival; ti do celta aos ouvidos sempre soando estás como soan os pinos na costa de Froxán; ti nos eidos da Celtia e co tempo serás, un lábaro, sagrado que ao triunfo guiará, fala nobre, harmoniosa, ¡fala de Breogán!". E con Novoneyra: "Chove, para que eu soñe?". Da pluma de Celso Emilio: "Por enriba de tódalas fronteiras, por enriba dos muros e valados, si os nosos soños son igoales, como un irmau che falo.Común temos a patria, Común a loita, ambos. A miña mau che dou, Coma un irmau che falo." Ou con Pilar Pallarés: "Amei-te tanto esta tarde, cando ti non estavas, e estava o ceo como un atlas de auséncia, esvarando nas horas!" Ou con Marica Campo "Falabamos da praia e das gaivotas, dos cabalos de mar e de Alfonsina, o ecoar misterioso da buguina levounos por areas ben remotas....". Podería eu dicir milleiros de palabras e nesta celebración tardía das Letras Galegas sempre ficar pequena. Por iso, e abonda, parabéns pola nosa lingua.

No hay comentarios: