O Xesteira e os números, de Afonso Vázquez-Monxardín
Rescato este artigo de Monxardín, publicado hai días en La Región, que saiu asinado con outro nome e quizais pasou desapercibido (eu mesmo non o lera, porque a asinatura que levaba non presaxiaba nada bo...) :-
VIEIROS PRA NINGURES
-
O meu país
O meu país, é verde e neboento
é saudoso e antergo, é unha xente e un chan
o meu pais, labrego e mariñeiro
é un recuncho sin tempo, que durme n...
Hace 7 horas
4 comentarios:
Pois eu sí que o lera. Firmábao precisamente o "Xesteira", que tamén colabora ás veces na Rexión escribindo sobre o galego, e que nos volve tolos aos que vamos ao seu bar , no campo da feira, a comer o pulpo, cando lle tiramos algo da "língua".
"non presaxiaba nada bo...": elegante eufemismo.
Pénso que O xesteira xa transpasou o seu bar da feira. Hai un par de anos ben longos. A súa dona cociñaba moi ben a caza. Eu coñecino como cazador, bon gourmet e bon conversador, cando levaba Begano en ourense.
Tamén lera o artigo e pensaba que era del.
Traspasou.
O bar Mari Carmen.
El tamén lle daba xeito a cociña.
Publicar un comentario